Stopy u chorych na cukrzycę, czyli jak zapobiegać stopie cukrzycowej

U diabetyków dochodzi do uszkodzenia naczyń i nerwów na kończynach dolnych. Stopy są mniej wrażliwe na dotyk, ucisk, ból i temperaturę, skóra jest sucha. Zaburzenia powodują zwiększoną skłonność do grzybicy i infekcji bakteryjnych; złe czucie i osłabiona bariera obronna mogą mieć fatalne następstwa. Brak kontroli może doprowadzić do powstania tzw. stopy cukrzycowej, a nawet skończyć się amputacją kończyny.

● Nie chodzić boso, nawet w domu! Stopy chorego na cukrzycę mają obniżony próg bólowy, który normalnie sygnalizuje drobne okaleczenia.

● Nosić dobrze dopasowane obuwie z miękkiej skóry oraz skarpety, pończochy z materiałów naturalnych (bawełna, wełna). Pamiętać, że chorzy nie zawsze czują, że buty są ciasne, a skarpeta pofałdowana.

● Codziennie kontrolować, czy w butach i skarpetkach nie ma kamyków lub innych „ciał obcych”.

● Jeżeli jest to możliwe, buty codziennie zmieniać, pozwalając jednej parze przez dzień „odpocząć”. Zapobiega to szerzeniu się grzybicy stóp.

Płytka paznokciowa normalnie jest zaokrąglona. Paznokieć rośnie w łożysku, płytka jest systematycznie wypychana do przodu. Przy zaburzeniach krążenia rośnie wolniej, co daje szanse grzybom zasiedlenia się w miękkim i cienkim paznokciu. Szczególny problem to wrastanie kantów, nadmiernie i niewłaściwie skracanych. Wrastanie jest bardzo bolesne i może doprowadzić do powstania zaplenia. W zaawansowanej neuropatii cukrzycowej może przebiegać bezboleśnie i być za późno diagnozowane. Chorzy na cukrzycę, którzy mają problem z wrastającymi paznokciami, powinni zwracać uwagę na zmiękczanie okolic przypaznokciowych za pomocą płynu zmiękczającego paznokcie i korzystać z fachowej pomocy. U chorych na cukrzycę nie należy przeprowadzać żadnych zabiegów operacyjnych przy płytce paznokciowej. Również zrywanie paznokci jest dzisiaj – także u osób zdrowych – zupełnie nie na czasie.

     Co należy robić codziennie?!

● Nie stosować w domu kąpieli samych stóp. Skóra chorego nie pozwala na właściwą ocenę temperatury. Zbyt gorąca woda może spowodować oparzenia. Jeżeli chcemy koniecznie „wymoczyć” nogi używać termometru do sprawdzenia temperatury. Wskazana - nie wyższa niż 30-35°C. Czas kąpieli - nie dłuższy, niż 3 minuty.

● Stopy muszą zostać dokładnie wysuszone. Szczególną uwagę zwrócić na przestrzenie między palcami. W przypadku stwierdzenia grzybicy konieczne jest zastosowanie raz dziennie maści przeciw grzybiczej. Profilaktycznie stopy dwa razy dziennie masować, wcierając intensywny krem silnie odświeżający Sucha i łuszcząca się skóra stóp sprzyja tworzeniu grzybicy, redukuje i tak słabe odczuwanie bólu.

● Nie skracać paznokci nożyczkami, używać w tym celu pilniczka; nie zaokrąglać boków – grozi to wrastaniem paznokcia.

● Zgrubiały naskórek usuwać pumeksem. W przypadku szybkiego rogowacenia korzystać z pomocy specjalisty pielęgnacji stóp.

● W przypadku zimnych stóp diabetyk nie może ich rozgrzewać za pomocą kąpieli ani poduszki elektrycznej. Istnieje groźba oparzenia. Stopy lepiej masować i gimnastykować.